Jezus heeft op deze vijfde zondag in de 40 dagentijd een ontmoeting bij het graf.
Hij ziet Maria en Marta, zij hebben verdriet om de dood van Lazarus.
Het graf is een plek waar mensen geen toekomst meer zien, waar de dood het laatste woord lijkt te hebben. Een plek van verdriet en rouw. Maar de ontmoeting van Jezus met de dood krijgt een onverwachte wending, want nu blijkt het leven het laatste woord te hebben. Bij dit graf vindt de bijzondere ontmoeting plaats; de steen wordt weggerold en de dode komt naar buiten.

De bloemschikking wordt als volgt uitgebeeld:
Onder de schikking ligt een paarse doek, het symbool van ingetogenheid en jute, het symbool van nederigheid.
De twee schalen zijn weer verbonden met takken, dit verbeeldt de ontmoeting.
De takken kruisen en ontmoeten elkaar.
In de linkerschaal liggen witte stenen, het licht met één witte roos erin, die Jezus uitbeeldt.
In de rechterschaal staan tussen klimop en stenen witte bloemen, die beelden het nieuwe leven uit;
Lazarus die naar buiten komt uit het graf.
De doeken die in de schaal liggen verwijzen naar de doeken die Lazarus om zich heen had toen hij het graf verliet.